Gün 4. Kafanızdan bir karakter atın ve onun hikayesini yazın

Emilie, Fransada,Paris de yasayan bir dugmeci.Dunyanin degisik ulkelerinden degisik , farkli ,eski, yeni bir suru dugme toplayan bir kadin.Bu ise yillar yillar once baslamis.Buyuk buyuk anneannelerden kalan bir meslek.Aslinda kendi olusturduklari bir meslek.Dunya uzerinde onlardan baska bu isi yapan bir aile yok.Emilie ismi bile bir gelenek onlar icin.Annelerin ; anneannelerin ismide hep Emilie... Her dugmede bir hikaye olduguna ve bu hikayelerin birbirine etki ettigine inanmislar her bir Emilie.Afrikadan aldiklari bir dugmenin bombelerinin dogurganligi etkiledigini,Viyanadan aldiklari kus motifli dugmenin kullanan kisiye sesinin daha guzel olmasini sagladini,Anadoludan getirdikleri nar seklindeki dugmelerin kisinin bereketini artirdigini gormusler..Bu küçük mucizeler onları hep cok mutlu etmiş. Bastille'deki minik dukkana bir gun bir kiz cocugu girmis.Umut dugmeleri istiyorum demis.Emilie elbisenin ne rek oldugunu sormus.Kız 'Siyah 'demiş. Emilie beyaz düğmeleri çıkartmış.Kız şaşırmış.Hem elbisenin rengini sordunuz hemde ilgisiz bir renk verdiniz.Üstelik tam zıt bir renk.Emilie dugmenin yaninda bir de kalem uzatmis..Bu da elbiseninizin renginde düğme desen kalemimiz.Kiz bu isten birsey anlamamis.Emile demiski Yalniz bu dugmeyi verirken bir sartimiz var.Elbiseyi mutlaka uzerinizde gormemiz gerekir'.kiz 'Peki' deyip dukkandan ayrilmis.Birkac gun sonra kiz tekrar gelmis.Elbise uzerinde.Dugmeler ozenle elbiseye dikilmis.Dugmeler beyaz ama uzerinde Emilie'nin verdigi kalemle cizilmis desenler var.Bu desenler kucuk kizin umutlarinin deseniymis.Emilie gulumseyerk bakmis kiza.Bu kadar umudun varken bir daha bu dugmeden istemene gerek olmadığını anladin sanirim.Kücük kiz gulerek tesekkur etmis.Ve meşe palamutlu düğmelerden bir düzine alarak dükkandan ayrılmış...