Gün 6. “Mutfakta penceremin önünde duruyorum…” Başlangıç cümlesi bu, gerisi serbest.

Mutfakta penceremin önünde duruyorum,yine o sarı kedi gelmiş özenle yerleştirdiğim renkli saksılarımı itip kendine yer açmış.Belliki buz gibi soğukta sıcak bir yuva arayışında.Her seferinde kızıyorum onun bu zorla kendini yerleştirmesine ama bugun radyoda dinlediğim sözler bana onunda sıcak bir ortama ihtiyacı olduğunu hatırlatıyo.Kızımı sıcacık kollarımda sararken onunda bu soğuk havalarda sıcak penceremin önünde ısınmasına ,anne sefkatinden onunda nasibini almasına izin veriyorum artık.Soğuk kışta ısınabileceğiniz pencere önleri bulabileceğiniz, karnınızıda kolay doyurabileceğiniz güzel bir kış geçirin köpüşler ve kedişler...